Wspomnienie o Śp. dr n. med. Annie Oslislo
ur.1.07.1956 – zm.1.02.2010
Specjalista pediatra i neonatolog, międzynarodowy dyplomowany konsultant laktacyjny IBCLC,
nauczyciel akademicki, nauczyciel CNoL, żona, matka, przyjaciel.
Przygoda akademicka
W roku 1981 ukończyła studia na Śląskiej Akademii Medycznej i od razu rozpoczęła pracę jako asystent w Zakładzie Fizjologii. W latach 1984 – 2008 była adiunktem, później wykładowcą ŚAM w klinice położniczo-ginekologicznej w Zabrzu przy Placu Traugutta 6 (II Katedra i Klinika Położnictwa i Ginekologii, następnie Klinika Patologii Ciąży i Rozrodczości, następnie Klinika Perinatologii i Ginekologii). Tam zetknęła się ze śp. Prof. Kazimierzem Kamińskim, kierownikiem kliniki, niezwykłym człowiekiem, który miał ważny wpływ na jej zawodowe życie. Pracę doktorską pt. „Wpływ tyroksyny podawanej doowodniowo kobietom ciężarnym na układ oddechowy oraz gruczoł tarczowy noworodków urodzonych przedwcześnie w różnych stanach patologii ciąży” obroniła w 1992 roku z wyróżnieniem. Rozprawy habilitacyjnej pt. „Dynamika stężeń naskórkowego czynnika wzrostu, insulinopodobnego czynnika wzrostu i erytropoetyny w mleku kobiecym po porodzie przedwczesnym z ciąży powikłanej i niepowikłanej wewnątrzmacicznym zahamowaniem wzrastania płodu” poświęconej pamięci profesora – nie zdążyła obronić. Po rozwiązaniu kliniki pracowała na Wydziale Opieki Zdrowotnej w Wyższej Szkole Nauk Stosowanych w Rudzie Śląskiej. Tworzyła prace naukowe (jest autorką lub współautorką 55 prac naukowych), programy szkoleń oraz materiały edukacyjne dla pracowników ochrony zdrowia i rodziców. Dzieliła się swą wiedzą na licznych konferencjach, kursach, szkoleniach i warsztatach. Po raz ostatni nauczała prowadząc warsztaty pt. Poradnictwo laktacyjne w praktyce pediatry lekarza POZ podczas Krakowskiej Jesieni Pediatrycznej 2009. Dla nas ostatni raz wystąpiła podczas II Zjazdu CNoL z pracą pt. Metody dokarmiania dzieci karmionych piersią – trudny wybór?
Była członkiem towarzystw naukowych takich jak: Polskie Towarzystwo Pediatryczne, Polskie Towarzystwo Neonatologiczne, Polskie Towarzystwo Medycyny Perinatalnej.
Lekarz dzieci
Była oddanym lekarzem najmłodszych dzieci. Ratowała życie przedwcześnie urodzonym, dbała o ich dalszy rozwój i pomagała ulżyć w cierpieniu. Nigdy nie odmawiała pomocy choremu dziecku. Była wsparciem dla rodzin. Niosła pomoc w klinice w Zabrzu, potem w Szpitalu Miejskim w Knurowie oraz w jej własnym gabinecie.
Przygoda z laktacją
Laktacja była jej pasją. Ania pragnęła zapewnić każdemu dziecku, które przychodziło w jej lekarskie dłonie – najlepszy start i najzdrowszy pokarm na świecie – mleko matki. Promowała i wspierała karmienie piersią nie tylko wśród pacjentów. Szkoliła decydentów na kursach organizowanych przez Zakład Promocji Karmienia Piersią Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie. Była osobą odpowiedzialną za wdrożenie w zabrzańskiej klinice programu WHO/UNICEF „Szpital Przyjazny Dziecku”. Brała udział w realizacji filmu edukacyjnego pt. „Szpital Przyjazny Dziecku”, rozpowszechnianego w szpitalach położniczych w Polsce. Była członkiem zarządu Komitetu Upowszechniania Karmienia Piersią. Wiele lat, jako członek Komisji ds. Szpitali Przyjaznych Dziecku KUKP, uczestniczyła w ocenach i reocenach szpitali. Niejednokrotnie z własnej inicjatywy przyjmowała personel z innych oddziałów i pokazywała praktycznie jak powinien być zorganizowany oddział według „10 Kroków”. A trzeba w tym miejscu przyznać, że w klinice profesora Kamińskiego w sposób systemowy, nawet najmniejsze wcześniaki były prawidłowo kangurowane, otrzymywały pokarm matek, a matki miały warunki do skutecznej stymulacji laktacji. Z tego miejsca pochodzą polskie zasady przechowywania pokarmu ludzkiego oraz praktyka jego podawania w oddziale. Przy klinice powstał oddział terenowy KUKP w Zabrzu, którego przewodniczącą była Ania.
Ania po latach stała się jednym z krajowych ekspertów w dziedzinie karmienia naturalnego. Kierowała komisją Edukacji i Promocji Zdrowia KUKP. Współtworzyła polską edycję „Lactation Management Curriculum Guide (Przewodnik Nauczania o Karmieniu Piersią – wskazówki metodyczne dla wydziałów medycyny, pielęgniarstwa i żywienia) oraz program i podręcznik „Jak wspierać karmienie piersią w placówkach służby zdrowia”, a także dwa podręczniki: „Problemy w laktacji” i „Karmienie piersią”.
Była inicjatorem i współtwórcą Centrum Nauki o Laktacji, do końca członkiem Rady CNoL, wykładowcą, trenerem i egzaminatorem. Była też jedną z osób, które powołały do życia polską Radę Międzynarodowych Konsultantów Laktacyjnych (RMKL). Była członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Konsultantów Laktacyjnych (ILCA) oraz Academy of Breastfeeding Medicine (ABM).
Dzięki Ani polska laktacja wzniosła się na poziom akademicki. A jej dorobek stanowi ważny fundament, z którego będą czerpać pokolenia lekarzy, położnych, nauczycieli i konsultantów/doradców laktacyjnych.
Człowiek
Była dla nas – tworzących obecnie Centrum Nauki o Laktacji – wielkim przyjacielem i niedościgłym wzorem. Wzorem kryształowej uczciwości, dokładności i ciągłego poszukiwania naukowej prawdy. Uczyła nas, że wykład musi być perfekcyjny, artykuł idealny, każde zdanie przemyślane, każda kropka we właściwym miejscu. Z pewnością tak samo podchodziła do leczenia swoich najmniejszych pacjentów, którym tak niestrudzenie ratowała życie.
Wprowadzała marzenia w czyn. Tworzyła z nami nową jakość w polskiej medycynie – profesjonalne wsparcie dla karmiącej matki na wzór światowych standardów. Ania była osoba bardzo skromną. Zawsze mówiła o wspólnym dorobku zespołu, szkoły, stowarzyszenia, ale jej wkład merytoryczny i odwaga w realizacji trudnych i kontrowersyjnych praktyk były ogromne.
Będzie żyć w naszych umysłach i sercach, wciąż gotowa do pomocy, pełna energii i ciepła. Z Wysokiego Nieba będzie nam zsyłać mądre myśli i prowadzić ku dobremu.
Po drugiej stronie życia, po drugiej stronie cienia
nic nie boli, bo nieznane są cierpienia
nie ma marzeń, bo spełnione już marzenia … A. SIKOROWSKI